
Na 13x automatiseren van de Paul Veenemans Prijs (1988-2002) kwam de PVP organisatie in 2002 terecht bij Pontos. De reden is me duister, maar ze vonden het niet nodig een beroep op mij te doen. Dat was vanuit de KNRB ook niet voorgeschreven. Toen ook het jaar erop Het Spaarne (nota bene de vereniging waar mijn roei roots liggen) hetzelfde deed was ik er klaar mee.